పౌర్ణమి నాటి చంద్రునిలా ఉన్నా నిన్ను చూసి
నా మది నీ బానిస అవుతుందని దూరంగా పోసాగాను
నాతొ నడిచి వచ్చే నీ వెన్నెల వెలుగులను చూసి
వాడిపోతాయని మనస్సు చెప్పగా ఆగిపోయాను
నేను నీకు దగ్గరగా నడిచిన కొలది
నీవు దూరంగా నడిచినప్పుడు కూడా అలుపెరుగక పయనించాను
తప్పు నన్ను వీడిపోతున్న నీది కాదు,
నీకై పరుగుతీసే నా మనస్సుది అని అమావాస్యనాడు గ్రహించాను
బుద్దికి తెలిసిన ఈ నిజాన్ని మనస్సు ఒప్పుకోక
అమావాస్యలోను నీకై వెతికే ప్రేమదాసున్ని అయిపోయాను
